MARIE COOLS, 1958
Alles een tweede leven geven, en blijven leven geven.
Ik blijf de esthetiek in objecten appreciëren.
Als kind zag ik in alles speelgoed. Als tiener creëerde ik mijn eigen kledij van ongebruikelijk materiaal en afgedankte kledij van mijn ouders. Later kreeg mijn interieur regelmatig een andere bestemming.
Nu doe ik nieuwe inzichten op door echt te kijken tijdens mijn wandelingen in de natuur en naar de rommelmarkt. De toegankelijkheid van de kunst. En het milieu zit altijd in mijn achterhoofd.
Als leerkracht bij de modeontwerpers was mijn eerste vraag om eens echt te kijken naar buiten, eens anders te kijken naar materiaal en in je fantasie andere perspectieven te zien dan gebruikelijk.
Ik wil alles op een speelse manier benaderen.
​
Verzamelen! Hoe kan ik afstand doen van iets waar ik de schoonheid in zie?
Het kan gebeuren dat ik afgedankt materiaal gebruik, dat ik jaren geleden heb bijgehouden. Ik zie de mogelijkheden in dagdagelijkse dingen.
Ik wil de schoonheid blijven zien en opnieuw uitvinden. De tijd brengt nieuwe esthetiek met zich mee. Een tak die in bloei staat, en later de verdroogde bloem of het verweerde hout.
Kijk eens rond je, en wordt geïnspireerd!
​
​
MARIE COOLS
